EEN DIERENREEKS

 

 

 

Hier (vandaag eigenlijk)

begint een nieuwe

« dierenreeks »

op mijn blog.

 

 

 

 

 

 

Het tentoongestelde prentje ensceneert Dr. vet. P. Verhegge middenin de tuin van het gehuurde pand op de Brusselstraat in Groot-Bijgaarden. Zij wist toen al dat onze Cuvée Jolo twee beschermheiligen zou hebben. Ik bij lange niet.

 

Een vosse cocker spaniel, Onigo van Fravanca volgens zijn – fake – pedigree maar door iedereen onder de naam « Puppy » gekend draait met afkeer het hoofd als gevolg van de komst van een nieuwe plaag in zijn tot dan toe toch zalige leven: “Gélinotte”. Het moet 1982 of 1983 geweest zijn.

 

Puppy zal eerst met ons mee verhuizen, naar Zellik in een eerste fase, om dan zijn laatste maanden in Wemmel door te brengen, anno 1989. Gélinotte was bestemd de grootste duiven-killer te worden die de Rozenweg in Zellik-Asse ooit heeft zien rondgaloperen. Voor al wat mens is daarentegen heb ik zelden zo’n lief beest gezien.

 

Dieren zijn allemaal goed en wel, maar één van de troeven van dat huis was ... de “serre”. Erin stonden liefst vijf druivelaars – ras onbekend, tafeldruiven uiteraard – die ons rijkelijk van zoete trossen bevoorraadden.

 

Toen de eigenaar een einde

aan de huurovereenkomst maakte

heeft hij alles gerooid

om tomaten aan te planten.

Elk zijn goesting!