BESCHERMDE LUNCH IN EEN BESCHERMD GEBOUW

 

 

 

 

Op 4 augustus was

"ons-menu"

niettemin het

"Juli-menu".

 

 

 

 

 

Het is een ingeburgerde gewoonte geworden dat ik de diesel-peeîrden voor mijn Japanse koets span en de verjaardag van onze moeder ergens in West-Vlaanderen kom vieren. Mijn broer legt de kortere afstand af tussen de Keizer Karellaan in Ganshoren en de plaats van onze bijéénkomst.

 

Ik had Joost Meire en Heidi Dewitte op de opendeurdagen van Werco ontmoet en Koen Thenaers wist mij te bevestigen dat ze op 4 augustus nog ferm op post zouden zitten - een maandag kon mijn broer voorspellen en ik kan het maar beamen. De volgende morgen echter zou het echtpaar op vakantie naar Oostenrijk vertrekken, met de kinderen.

 

Ze hebben een 18de-eeuws beschermd gebouw in een eethuis omgetoverd: een aantal "oudere" eetsalons, een zeer grote eetzaal met omvangrijke vensteroppervlakte en een buitenterras, waarop de talrijke zonneschermen voor ons als zoveel paraplu's gediend hebben, tijdens een kortstondige onweerachtige episode. Het was uiteraard Sancerre à gogo, de lievelingsdrank van de jubilaresse. Zij koos voor een zeer geslaagde tomaten-variatie en ik voor paling, elk naar de mode van de tegenovergestelde kant van Frankrijk. Maar als hoofdgerecht hebben we met een roerende overeenstemming voor de roodbars geopteerd. Mijn diabetoloog, de sukkelaar, weigert dat ik het over dessert zou hebben. Ik zal jullie dus vertellen dat het een X-plosie van rode en zwarte bessen was, met een X-tra 10 éénheden insuline als gevolg voor uw dienaar.

 

d'Afspanning heeft dus zeker voor ontspanning gezorgd. Voor de jongeren onder mijn lezers, en ten behoeve van mijn oudere zoon, moet ik terloops alluderen naar de Zuid-Afrikaanse versie van de afspanning: de uitspan. Zo heet de plaats er waar men de paarden tot rust laat komen, nadat de beesten inderdaad afgespannen geworden zijn. Maar het duidt ook de manier aan waarop de Blanken daar ooit aan expansie gedaan hebben, ten tijde van de apartheid. De Engelssprekenden hebben er "outspan" van gemaakt en dat was meteen het merk van de appelsienen die voor zoveel kabaal zorgden, in de jaren '70. Vandaag de dag zijn het eerder de "Carmel"-produkten die men best opzij laat liggen, tenzij men de slachtpartijen op de Gazastrook verder wil ondersteunen en aanmoedigen.

Eet gezond en eet "politically correct". 

 

Maar terug naar Beernem nu. Het dorp zelf ligt wat buiten de grote transhumantiebanen en bergweiden zijn inderdaad niet talrijk in de streek, als men de Vlaamse Ardennen, Kemmelberg en Heuvelland buiten beschouwing laat. Ik raad jullie dus aan, op weg naar de Kust of na een Brugs uitstapje, om de omweg naar Beernem met uw wagen te wagen: parkeren is doodsimpel, het eten mag er zijn en de ontvangst is keizerlijk. Full marks!

 

Adres van de dag: d'Afspanning

          Bloemendalestraat 2

8730 Beernem

 T°: 050/68.38.87

          www.afspanning.be