"MIJN" PROFESSOR TIELEMANS

Christian, de huidige "Prof. Tielemans", nierziekten
Christian, de huidige "Prof. Tielemans", nierziekten

 

 

 

Prof. Christian Tielemans,

diensthoofd nierziekten,

en hoogleraar nefrologie in ...

3 Belgische faculteiten ! 

 

 

 

 

 

 

In mijnen goeien ouden tijd bestond er één Tielemans aan de rand van het Laarbeekbos, Louis, en hij was geneesheer-directeur. Ik heb hem één keer ontmoet, op zijn kantoor, naar aanleiding van een transfusieprobleem waar ik getuige van was geweest en dat mogelijkerwijze wettelijke gevolgen had kunnen hebben. Zelfs bij mijn aanwerving heef hij het niet nodig geacht mij, zij het maar eventjes, te zien : de minimis non curat medicus-director.

 

Toen ik het toenmalige "AZ Jette" verliet was daar een zekere Dierik Verbeelen mijn baas. Jaja, dezelfde D. Verbeelen die nu de gelukkige eigenaar is van een aantal (dertig ?) hectaren wijngaarden in de Aspres-regio, en meteen mijn gebuur en kollega geworden is, op het Mas den Founs in Vives.

 

Toen hij met pensioen vertrok is men op zoek gegaan naar een opvolger, daar de lokale kandidaten van de faculteit niet al te talrijk waren. Het toeval wil dat het Erasmus-ziekenhuis, bakermat van talrijke briljante geneesheren, diensten en ontdekkingen, op dat ogenblik financiële en organisatorische problemen kende en zijn betere elementen aan het verliezen was. Christian Tielemans was één van de twee personen die het departement nefrologie leidden. Inderdaad, de officiële verantwoordelijke was tevens directeur van het ziekenhuis, en bezat talrijke politieke en wetenschappelijke verplichtingen, waardoor de de facto leiding op de schouders berustte van Daniel Abramowicz en Christian Tielemans. 

 

Met Daniel heb ik al geslapen - het verhaal heb ik U al in geuren en kleuren verteld - en hij is één van de beste vrienden van de Michel van mijn blog. Hij heeft nu het Erasmus-ziekenhuis ook verlaten en heeft de leiding overgenomen van de afdeling nierziekten in Antwerpen, op dezelfde instelling als Herman Goossens, die U HIER in beelden kreeg. 

 

Het wordt dus tijd dat ik U Christian zou voorstellen. In 1984-85 heb ik een zeer aangenaam jaar doorgebracht. Mijn basisopleiding aan de VUB was ten einde en ik werd - na veel pushen en doen van mijnentwege - naar Brugmann "gestuurd". Daar bestond de - kleine - ploeg uit Max Dratwa (chef) en drie assistenten van groot formaat: Christian Tielemans, Frédéric Colart en Bob Wens. Ze hebben mij keizerlijk ontvangen en hebben mij allen zeer veel bijgebracht. Ik heb er ook keihard gewerkt. Het was de perfecte aanvulling aan hetgeen wat ik al wist om mij met een rustig hart naar de zeer concurrentiële atmosfeer van Parijs te laten vertrekken. 

 

Christian zou enkele jaren later professor aan de ULB worden, en we hebben elkaar sindsdien af en toe gezien. Door omstandigheden heb ik twee week geleden een mailtje naar zijn bureau gestuurd - neen, il ben geen kandidaat voor een assistentenjob ! - en zo kwam ik te vernemen dat hij regelmatig van mijn wijnen drinkt. Hij is een vriend van William Druez (ziehier) ! 

 

Christian heeft mij eergisteren op zijn dienst rondgeleid. Ik heb er zelf Luc, de ingenieur van de dienst, kunnen begroeten, die reeds actief was toen ik er ook aanwezig was. De dialyse-éénheden zijn nu verspreid over een aantal kleinere zalen (6 toestellen), in het hoofdgebouw zelf en in een aantal prefab's (goed uitgerust). De opname-éénheid telt zo'n dertigtal bedden, net als vroeger, die niet allemaal door echte nefrologische patiënten bezet worden : zoals vroeger moeten de assistenten in opleiding een deel van hun tijd aan "sociale" geneeskunde wijden, wat ik zeer spijtijg vind, maar bijna onoverkomelijk is. Zelfs op de prestige-dienst van Prof. Méry in het Bichatziekenhuis moesten wij ook zeer banale basispathologie volgen. Europa slaagt er maar niet in om de eerste rankgeneeskunde, die zeker nodig is, te scheiden van de gevallen die de dure middellen van akademische ziekenhuizen vereisen. En de opleiding is soms ontoereikend - en frustrerend - daar de jongere mensen hun tijd aan al te eenvoudige gevallen moeten verkwisten. Ik heb daar zelf enorm onder geleden en een zeer slechte herinnering aan overgehouden.

 

Het UZ-Brussel blijft aan peritoneale dialyse doen en binnenkort zal een assistente - thans in de VS - een zeer ambitieus programma opstarten. En tenslotte maken de niertransplantaties deel uit van het brede transplantatie-programma van de ervaren ploeg op dat ziekenhuis.

 

Ik kende Christian als een zeer toegewijd(e) arts en als iemand met een universele kennis van de geneeskunde. Ik heb nu ook een man ontmoet met manager-talenten en een enorme trots voor het verwezenlijkte werk. Zo hoort het. 

 

Mijn vriend is de grens van de zestiger jaren voorbij en denkt stilaan aan ... zijn opvolging. Dit is ook een teken dat mij niet onverschillig laat. 

 

Het is met een vreugde die ik niet trachtte te onderdrukken dat ik de evolutie van "mijn" dienst waargenomen heb. Dit departement heeft altijd zijn patiënten centraal in de belangstelling gelegd maar de ploeg was heel klein. Door omstandigheden en door zijn inzet kan Prof. Tielemans nu over een volwaardige team rekenen en er zijn veel kandidaten om bij hem hun opleiding te komen genieten.

 

We zij dus allebei met een zeer goed geweten,

en even veel appetijt ... spoedig naar de Griek gaan eten !

Bedankt, Christian, voor dit aangename middaguur.

 

 

 

Écrire commentaire

Commentaires: 2
  • #1

    Luc Charlier (samedi, 09 août 2014 21:38)

    Boodschap ontvangen van D. Verbeelen:

    "Dag Luc;
    De wereld is klein en de cirkel is rond als je terug naar het begin terugkeert !! Ikzelf heb vorige week een aangename verrassing meegemaakt. Iemand belt aan om de cave te bezoeken en wijn te degusteren. Ze zijn nogal precies in hun vragen en ik informeer hoe ze aan ons adres komen, want we maken geen reclame in Frankrijk. Ze tonen me de Guide Gerbelle en ik verneem dat we met 2 van onze wijnen 15,5/20 halen ...."

  • #2

    Tisi Marie (vendredi, 29 juillet 2022 12:51)

    Je salue ces deux professeurs Tielemans Ch et Abramowicz D.
    Ils sont extraordinaires
    j'ai eu un grand plaisir de travailler avec eux et j'en garde un excellent souvenir.
    tisimarie@gmail.com